آینه فریاد میزند

از همیشه تنها ترم. 

گوشی برای شنیدن نیست، همه زبانند.

اشتباه کردم، نه یک بار نه... صدبار. زیاد زیاد خیلی بیش از بیان. 

همه را انکار میکردم و حال، از جان پذیرفتم. 

دلم برایشان تنگ است. 

کاش میشد به عقب برگردم و این آخرین اشتباه را اینقدر با اصرار رقم نمیزدم. 

راست میگفتی. 

راست... 

کاش میتوانستم خیره به چشمانت اعتراف کنم. 

غمگینم. 

زخمی ام. 

پس کی تمام میشود.