سرخی من از تو

سرخی گل سرخ به باور من و توست!

وگرنه همه خوب میدانند که زرد بودن نه باور میخواهد نه چیزی.

همین که جوری نگاهش کنی که انگار سرخ نیست، باورش زرد میشود. می‌شکند. تمام میشود.

باور کن سرخی گونه هایت را!

من هنوز امید دارم.

دلم عجیب روشن است.