بی‌ربط

یهو یه چیزی می‌شه یا یه چیزی نمی‌شه و همچین قشنگ پنچر می‌شی که خودت هم می‌مونی چرا!

یعنی انقد مهمه؟!

اگه نه چرا اینجوری ... اگه آره چرا می‌گی نه!

پووووف!

بیخیال!

اما 

هوای همدیگه رو داشته باشیم! با لحن‌مون! با کلام‌مون! با نگاه‌مون! حتا با سکوت‌مون! .... 

مراقب کارامون باشیم! شاید اثر مثبت و منفی بذاره روی دور و بریامون ... 

انقد خودخواه نباشیم ...

اگه همه چی درست باشه و رو به راه که همه خوبن و خوشن! آدما موقع سختی و شرایط نا به سامانشون‌ـه که تعریف می‌شن ... 

وگرنه همه وقت شادی می‌خندن! مهم اینه که کی هم بغضت می‌شه ...

یاد این جمله افتادم که از وقتی شنیدم همیشه آویزه‌ی گوشم بوده

۴سال پیش یکی(روانشناس بود!) بهم گفت:

ما آدما رفتارا و حرفا و کارای خودمون رو به موقعیت و شرایطی که توش هستیم نسبت می‌دیم، و رفتارا و کارا و حرفای آدما رو به شخصیتشون!

خیلی راسته این حرف! خیلی! 

همیشه سعی کردم اینجوری ببینم! اما نشده(شاید کم شده، نمی‌دونم!) که کسی منو اینجوری ببینه!

پ.ن. : شاید هیچ پیوستگی و ربطی تو جملات این پست نباشه ... هر کدومش جریان یه جرقه‌اند شاید!