کنار تو همه چیز خوب است،
همه چیز جور دیگریست،
آسمان آبیست و زمین سبزتر از هر بهار،
کنار تو دنیا دنیا آرامش است برای من،
بغل بغل لذت با تو بودن،
عاشقت بودن،
تو را خواستن،
تو را نفس کشیدن و بوییدن،
مست نگاهت بودن،
همان عطر نفسهایت، که وقتی نیست در دنیای بی تو بودن گم میشوم،
همهکسم، همهچیزم، بهترینم، زیباترین باور بودن، قشنگترین آرزوی من،
من، من تو را دوست دارم دنیای من...
با هر نفسم تو را میخوانم، تو را میخواهم،
ای که آغوشت قصهی هزارسالهی آرامش است،
زندگی را با تو دوست دارم...
خوبترین حادثهی من،
بی تو هوای حوصله ابریست*، بی تو همه آسمان غروبست*،
دنیا با تو حرفها دارد برای من، همین من که بی تو دیووانهترین است، همین من که جهانش بی تو چیزی کم دارد به وسعت نگاهت، به اصرار ِ هُرم دستهایت...
صدایم کن، صدای تو خوب است…* صدایم کن...
آرام جانم پریشان نبینمت هرگز... بخند... که، تا ابد در دل من خواهی ماند، تا ابد! (نقطه.)
*جملههای من نیستن اما از زبان من بود و در ذهنم نشستن و گفتم!
پینوشت: چقد فرصت کمه واسه با هم بودن...
پیشکش مهربونم...