در عشق حکمتی است که هلاوت نگاه لیلی وار جنون را به خنکای وصل رویاهای صادقه ی باور دل های شکسته می خواند
می دانم شرط عشق باختن است
می دانم رسم عشق ویرانگی است
می دانم که این باختن خوب است و ویرانگی زمینه ی خودساری است
باختن حواست باشد منظور دل در گرو دادن است و دم نزدن
و ویرانگی همان شکستن سد غرور با تسلیم قصه ی همیشه ی نوازش چشمانت
خرابم کن
مرا بباز
ویرانم کن
که من آماده ام تا من شوم
تا این من عشق را مشق کنم و قد بکشم و عاشقی را بلد شوم و کنار شانه های تو رسم دیوانگی را خوب ِ خوب بلد شوم...
بیا از دوستت دارم های کوچک شروع کنیم تا قدم قدم به عشق افلاکیمان نزدیک شویم... تا درک کنیم این راه را، رسمش را و قاعده ی بازی اش را...