پشت قاب شیشه ی پنجره ای

ﭘﺸﺖ ﻗﺎب ﺷﻴﺸﻪی ﭘﻨﺠﺮه ای

‫ﻛﻪ ﺷﺒﻬﺎی ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮد میﺑﺮه

‫ﺟﺎیی ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎم ﻣﺜﻞ ﺗﺼﻮﻳﺮ از ﺗﻮ ﻗﺎﺑﺶ ﻣﻴﮕﺬره

‫ﭘﺸﺖ ﻗﺎب بی ﻧﻔﺲ

‫ﻣﺜﻞ اون ﭘﺮﻧﺪه ﻛﻪ دﻟﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﻗﻔﺲ

‫ﻣﺜـﻞ ﻳـﻚ ﺣـﻘـﻴـﻘـﺖ رﻓـﺘـﻪ ﺑـﻪ ﺑـﺎد

‫ﻣـﻨـﻮ ﺑـﺎ ﺧـﻮد ﻣـیﺑـﺮه

‫ﻣﺜﻞ ﻳﻪ روﻳﺎ ﺗﻮی ﺧﻮاب

‫ﺷﻬﺮ ﻣﻦ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ می اﻧﺪﻳﺸﻢ

‫ﻧـﻪ ﺑـﻪ ﺗـﻨـﻬﺎﻳـی ﺧـﻮﻳـﺶ

‫از ﭘﺲ ﺷـﻴﺸﻪ ﺗﻮ را میﺑﻴﻨﻢ

‫ﻛﻪ ﮔﺮﻓتی ﻣﺮا در ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ

‫ﻣﻦ وﺿﻮ ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺧﻴﺎل ﺗﻮ می ﮕﻴﺮم

‫و ﺗﻮ را میﺧﻮاﻧﻢ

‫و ﺑﻪ ﺷﻮق ﻓﺮدا ﻛﻪ ﺗﻮ را ﺧﻮاﻫﻢ دﻳﺪ

‫ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه میﻣﺎﻧﻢ

‫تن ﻣﻦ ﭘﺎره ای از آن ﺗﻦ ﺗﻮﺳﺖ

‫و ﻗﺸﻨﮓ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺒﻬﺎی ﭘﺮ ﺳﺘﺎره ﺷﺐ ﺗﻮﺳﺖ

_{سیاوش قمیشی}